Sıkıştırma algoritmaları, veriyi daha az yer kaplayacak şekilde kodlayarak depolama alanından tasarruf etmeyi ve daha hızlı veri transferi sağlamayı amaçlayan tekniklerdir. Bu algoritmalar, temelde veri içindeki yedekliliği%20giderme prensibine dayanır.
İki ana sıkıştırma türü bulunmaktadır:
Kayıpsız Sıkıştırma: Veriyi sıkıştırırken hiçbir bilgi kaybına neden olmaz. Orijinal veri, sıkıştırılmış halinden tamamen geri elde edilebilir. Metin dosyaları, kaynak kodlar ve diğer hassas veriler için idealdir. Örnekler arasında LZW, Deflate ve Huffman%20kodlaması sayılabilir.
Kayıplı Sıkıştırma: Veriyi sıkıştırırken bazı bilgilerin kaybolmasına izin verir. İnsan algısının tolere edebileceği detaylar atılarak daha yüksek sıkıştırma oranları elde edilebilir. Resim, ses ve video gibi medya dosyaları için uygundur. JPEG, MPEG ve MP3 gibi formatlar kayıplı sıkıştırma kullanır.
Sıkıştırma oranları, kullanılan algoritmaya, veri türüne ve sıkıştırma ayarlarına bağlı olarak değişir. Daha yüksek sıkıştırma oranları genellikle daha fazla işlem gücü gerektirir ve kayıplı sıkıştırmada daha fazla veri kaybına yol açabilir.
Sıkıştırma algoritmaları, arşivleme, veri%20tabanı%20yönetimi ve ağ%20iletişimi gibi birçok alanda yaygın olarak kullanılır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page